Het lijkt wel of elke EU lidstaat de kachel aanmaakt met de Europese beginselen als het om kansspelwetgeving gaat. Dat is ook de schuld van de EU zelf, die tot nog toe niet of nauwelijks ingrijpt, behalve het sturen van notities dat de wetgeving niet in overeenstemming is met Europees recht. Ook België heeft zich nu geschaard in de rij van landen, die de uitgangspunten van de Europese Unie met voeten treden. Dat het land de eerste Europese president mocht afleveren is zeker niet te danken aan de verdienste van de wetgevers op het terrein van de kansspelen. Hoofdpersoon in het dossier is de Belgische Staatssecretaris voor Fraudebestrijding Carl Devlies (foto). In het Nieuwsblad van 19 april van dit jaar constateerde hij dat de huidige kansspelwet, die dateert uit 1999, niet langer voldoet door de opkomst van het internetspelen. Hij kondigde een nieuwe wet aan, waarbij een vergunningstelsel in het leven zou worden geroepen. Uitgangspunt daarbij is dat alleen aanbieders van internetspelen worden toegelaten die dat ook in de reële wereld doen (de uitdrukking reële wereld wordt in dit verband in België officieel gebruikt –JJMV). De kansspelcommissie mag administratieve boetes opleggen aan overtreders, die variëren van 143 tot 550.000 Euro. Boetes kunnen ook worden opgelegd aan spelers, die ‘ illegale’ sites bezoeken. Een hele mooie is ook dat familie en zorgverleners iemand van internetsites kunnen weghouden door simpelweg een verzoek in te dienen. De persoon in kwestie moet dan maar zien dat hij of zij dit ongedaan gemaakt krijgt.
Op 15 juli van dit jaar gaf Devlies een interview aan De Standaard, waarin hij zijn ideeën uiteenzette. Het draait allemaal om vergunningen. Die worden alleen gegeven aan organisaties, die hun server in België hebben staan, zodat de overheid controle kan uitoefenen. Belgische spelers hebben een elektronische identiteitskaart nodig. Buitenlandse sites worden van het internet geweerd en daarvoor worden de providers ingeschakeld. Op de vraag of al die buitenlandse gok- en pokersites maffioos of louche zijn antwoordt Devlies: ‘Ik zeg dat niet, want ik weet dat niet. Ik weet enkel dat die sites nu niet gecontroleerd worden door de kansspelcommissie. Wij kunnen dus onmogelijk nagaan of de spelen correct verlopen. Daar willen we verandering in brengen.’ Voor hetzelfde geld kun je dus in België alle niet-Belgische producten in de winkels gaan verbieden, omdat je niet weet of ze wel correct gemaakt worden en niet met behulp van kinderarbeid of met maffiageld of drugshandel gefinancierd 
worden. Dat kan de Belgische overheid immers niet controleren. De interviewer laat het er ook niet bij zitten en haalt een persbericht aan van Unibet waarin beweerd wordt dat de Europese Unie de Belgische kansspelwetgeving afwijst. Antwoord van Devlies: ‘Hun informatie was niet juist. Europa veegt onze wetgeving helemaal niet van de kaart. Wel zijn er twee bemerkingen waar we nog over onderhandelen. Europa vindt dat vergunningen die andere landen afleveren tegen dezelfde voorwaarden als de onze ook bij ons moeten gelden. De commissie heeft ook een probleem met onze eis om servers in België te hebben. Over het eerste gaan we wel een vergelijk vinden, maar het tweede is echt essentieel om onze kansspelwet af te dwingen: als die servers niet bij ons staan, kunnen we geen controle uitoefenen. Maar we hopen Europa nog te overtuigen.’
Hoe zou dat dan moeten? Er zullen best wel aanbieders van kansspelen en websites aan te wijzen zijn, die niet voldoen aan een zekere set normen, maar de grote bedrijven hebben keurige vergunningen, zijn zwaar gecertificeerd en publiceren tot achter de komma welke uitbetalingpercentages zij hanteren. Dat wordt gecontroleerd door accountantsorganisaties en door de eigen brancheorganen, zoals de EGBA (European Gaming en Betting Association). En hoe denkt Devlies een vergelijk met de Europese Commissie te gaan treffen? De spelregels voor een vrije marktwerking en daarmee een vrij verkeer van geld, goederen, personen en diensten zijn bijzonder helder. Het laatste wat de Commissie zal willen is toe te geven aan allerlei losse interpretaties die lidstaten naar believen aanleggen. Maar goed, op 16 juli van dit jaar werd het wetsvoorstel door de Kamer goedgekeurd en naar de Senaat gezonden. Die heeft op 19 november de wet aangenomen met een amendement dat een versoepeling van de mogelijkheden voor wedkantoren op paardenrennen inhoudt. Devlies is ondertussen nog steeds in gesprek met de Europese Commissie. Of die het zullen waarderen dat nog hangende dat overleg de wet door Kamer en Senaat geloodst is, mag betwijfeld worden. Ondertussen is wel duidelijk dat geen enkele sector zo wordt benadeeld door de monopolisering en vergunningsdrang van afzonderlijke lidstaten als de kansspelsector. Terecht stelt de EGBA dat Europese aanbieders in deze sector zonder enige geldige redenen van nationale markten worden geweerd. En ook wordt erop gewezen dat een aantal aanbieders graag sportclubs en dergelijke zouden willen sponsoren. Opnieuw kun je je afvragen waarom overheden deze ingewikkelde wegen bewandelen, terwijl een constructief overlegt met de EGBA en haar leden veel betere en voor de consument veel begrijpelijker uitgangspunten zou kunnen opleveren.
Geraadpleegde artikelen o.a.:
‘Nieuwe kansspelwet nodig’ –Nieuwsblad 19/4/2009
België weert buitenlandse pokersites –Standaard Online 15/4/2009
Senaat versoepelt kansspelwet –Vandaag.be
Nieuwe Belgische kansspelwetgeving afgewezen door Europese Commissie –Perssite Hotfrog 12/7/2009
