Veel Nederlanders vinden het in België bijzonder goed toeven. Naast een aardige strandcultuur hebben ze er ook lekker veel heuvels en een grote gastronomische traditie. En nog veel vroeger had je er casino’s en die had je bij ons niet. Die hebben wij nu ook, maar er zijn verschillen. De casino’s in België zijn niet van de staat en er is dus ook geen sprake van een monopolistische structuur. Inmiddels heb je er ook online casino’s met een waarmerk van de Belgische kansspelcommissie. Het zijn de casino’s die het aanbod verdeeld hebben. Hoe? Daarvoor heb je de stamtafels in België, waaraan het genootschap van casinobazen de boel geregeld heeft.
In België heb je bazen en managers, niet anders dan in Nederland. Het verschil is dat in Nederland de managers meestal ook het nodige te vertellen hebben en zelfstandig beslissingen nemen, terwijl dat in België doorgaans niet het geval is. Zakendoen in België is een kwestie van de managers warm maken voor jouw product of dienst, om vervolgens af te wachten wat diens baas ervan vindt. Ik generaliseer wat, maar wie veel in België heeft rondgereisd zal dit beeld zeker herkennen. De bazen in bepaalde branches zijn meestal verenigd in een soort gilde en die komen regelmatig bij elkaar om de stand van zaken te bespreken. Niet bij de één of ander in de vergaderruimte, maar in een kroeg of restaurant. Wat daar besloten wordt is ongetekend bindend voor de hele groep. Als er ergens wat gelobbyd moet worden dan kent deze of gene altijd wel iemand bij het bestuur van een stad, provincie of van het hele land, aankruisen s.v.p. wat gewenst wordt. Zo stel ik me ook voor dat de nieuwe Belgische kansspelwetgeving tot stand is gekomen, een wet die Europees gezien rammelt als een collectebus van het Leger des Heils op de Wallen.
Ik zie de heren van Partouche en Circus om zo’n stamtafel zitten en zich bezorgd tonen over wat er voor hun casino’s dreigt als online gamen gemeengoed wordt in België. Awel, dan doen we toch gewoon zelf mee! En dat leidt vanzelf tot het idee dat ze er voor moeten zorgen dat ze de touwtjes in handen krijgen. Dus worden er een paar telefoontjes gepleegd, misschien ergens een etentje georganiseerd en dan komt al snel de briljante clausule in de wetgeving, dat alleen bedrijven die al een vergunning voor een vergelijkbare activiteit hebben in aanmerking komen voor het aanbieden van online casino of poker. De Europese Commissie heeft daar al vertoornd op gereageerd, maar ach, dat zien we later wel.
Zo zien we dus PokerStars.be dat in samenwerking met de Circus Groupe opereert en het Casino de Namur (Namen) als uitvalsbasis heeft. Casino777.be heeft eenzelfde innige verstrengeling met het Casino in Spa, dat ook deel uitmaakt van de Circus groep en Partouche heeft gewoon Partouche,be opgezet. En tegen de tijd dat de Belgische wetgeving aan de Europese normen is aangepast, hebben deze drie aanbieders het casinopluche voor wat betreft het poker al stevig in bezit genomen. Circus heeft ook nog een eigen website met aanbod van online casino (circus.be). Verder is er gpwin.be, de site van Golden Palace (exploitant van 12 speelzalen in België) , wimigames.be (van Napoleon Games, ook actief in speelzalen), magicdice.be (Magic Dice speelzalen), pmu.be (heeft een vergunning, maar opereert vanaf de site bingoal.be (paardenrennen in België en Frankrijk, algemene sportweddenschappen) en betfirst.be (sportweddenschappen, eigendom van Sagevas S.A. exploitant van wedwinkels).
En deze koehandel werd door ons Tweede Kamerlid Madeleine van Toorenburg (CDA, foto boven)) als voorbeeld genomen voor het toekomstige beleid in Nederland, waarbij een vestiging op Nederlands grondgebied in elk geval een vereiste moet zijn. Zij diende daartoe een motie in tijdens de debatten over de vorming van de Nederlandse Kansspelautoriteit (Ksa) in september van het vorig jaar, een motie die het nog zou halen ook, ondanks afraden ervan door staatssecretaris Fred Teeven, die verwees naar het standpunt van de Europese Commissie en een uitspraak van het Europees Hof in de zaak Engelmann.
